Zapiski nałogowego czytacza - Katarzyna Sowula "Fototerapia"

Warszawska współczesna Praga 

ze swoim specyficznym menelsko – artystycznym klimatem.

Czwórka studentów. 

Ich trzech i ona, główna bohaterka. 

Wspólnie wynajmują mieszkanie i każde na swój sposób próbuje ogarnąć rzeczywistość 

a owa się ogarnięciu absolutnie nie poddaje. 

A jeśli już, to tylko we fragmentach, 

skrawkach drogiego papieru fotograficznego wrzucanych do kosza

albo przypadkowych genialnych ujęciach i to tylko po to,

by ostatecznie ukazać się jak zebra, w paski, tyle, że poziome. 

Absurdalność rzeczywistości została przez debiutującą autorkę dostrzeżona 

i opisana w sposób fantastycznie zwięzły i genialnie ironiczny, 

z dużą uważnością i wrażliwością na szczegóły.  

Seria intrygujących czarno – białych fotografii Małgorzaty Sałygi dopełnia całą opowieść.

Czytam to, co napisałam i ze zdziwieniem stwierdzam, 

że wyszła mi taka oficjalna, pozbawiona emocji i osobistej refleksji recenzja 

i zastanawiam się, dlaczego? 

I chyba wiem.

Ta książka przypomina analogową fotografię. 

Podczas czytania został naświetlony negatyw.   

Arkusz papieru fotograficznego wydobyty z kąpieli w chemikaliach suszy się teraz, 

ukazując przypadkowo uzyskane efekty. 

I fajnie było robić zdjęcia, tzn. czytać książkę, 

i kupa śmiechu przy tym była, 

a teraz wyraźnie widać, że z drugiego planu wyłania się postać, 

której tam absolutnie być nie powinno 

i postać ta jest bardzo podobna do pewnej pani, którą widuję codziennie. 

Ot, fototerapia!

PS. Starsze zapiski nałogowego czytacza znajdziecie w zakładce "przeczytane"