Pozorny spokój poranka

Wczesną wiosną nad stawem 

panowała bardzo romantyczna atmosfera.

Z przyjemnością podglądałam zaloty wodnego ptactwa.

Korzystając z pięknej pogody 

postanowiłam dzisiaj odwiedzić to samo miejsce.

Byłam ciekawa, 

czy podglądana para doczekała się potomstwa.

Kaczych małżeństw spotkałam kilka.

Pierwsza para wyglądała na dość zasmuconą.

Nieopodal druga para. 

Też niezbyt radosna.

On czujnie obserwuje wodę.

Na wszelki wypadek jednak z solidnego brzegu.

Ona niby przysypia, 

ale tak na jednej nodze 

i tylko jednym oczkiem. 

Dwaj panowie odeszli na stronę, 

niby to nóżki własne podziwiać, 

ale tak naprawdę to kombinują,

 jak tu żonę kumpla pocieszyć, 

bo ta od wczoraj w rozpaczy ogromnej

Miota się bidulka po całym stawie

 i skrzydłami w wodę bije.

A kaczor cóż ... 

sunie za nią najciszej, jak potrafi

i żadnych słów pocieszenia nie znajduje. 

Inna para czmycha w trzciny

W międzyczasie kaczory 

przeczesują skrupulatnie dno.

Tylko ten jeden, jak gdyby nigdy nic, 

kontynuuje poranną toaletę.

A młodych kaczuszek nie widać...

 Pewnie jesteście ciekawi dlaczego?

No, to zobaczcie

Pan wędkarz mówi, że kilka maluchów jeszcze gdzieś w trzcinach się chowa 

i może uda się je zobaczyć. 

O ile straszny potworny i zły sum 

nie zje ich wszystkich jutro na śniadanie.