Zapiski nałogowego czytacza - "Forsowanie powieści rzeki" Dubravka Ugresic

Autor powinien pisać o tym, 

na czym się zna - to żelazna zasada.

A na czym autor zna się najlepiej?

Na byciu autorem oczywiście!

I mamy tu tradycyjną imprezę, organizowaną co dwa lata, na którą zjeżdżają się do Zagrzebia pisarze krajowi i zagraniczni, by przez kilka dni wieść Rozmowy Literackie w twórczej i przyjacielskiej atmosferze. Odczyty, wykłady, rauty, biesiady, wizyty w fabryce (wszystko dzieje się w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku i jest świetną satyrą na tamte czasy) a przede wszystkim dyskusje o miejscu i roli literatury współczesnej. Na rolę tejże, jeden z szacownych gości, jak się okazuje wcale niezaproszony, ma pogląd szczególny i dość niestereotypowo wprowadza go w życie. Stać go, więc kto mu zabroni?

Szczegółów zdradzać nie będę, ale zaczyna się cała historia od nieszczęśliwego wypadku jednego z pisarzy, gdzieś mniej więcej w połowie ktoś dokonuje zuchwałej kradzieży powieści życia innego pisarza, a wszystko kończy dość zaskakująca śmierć pewnego ministra.

Nie mogło się nie powieść, 

powstała fantastyczna powieść.

Całość jest precyzyjnie, wręcz po mistrzowsku skonstruowana. No i to poczucie humoru autorki!

Tylko tak ciut mnie martwi fakt, 

że bohater, z którym się identyfikuję, to akurat Pipo.

Cóż, wygląda na to, że i ze mnie PIPA.