Zdjęcia z wakacji - Magia róż

Nie wyobrażam sobie lata 

bez wizyty w chorzowskim Rosarium.

Dawniej chodziłam sobie tam piechotą. 

Wędrowałam przez cały Park Sląski 

i również piechotą, wracałam do domu. 

Czasem towarzyszył mi mąż, 

czasem pies albo dwa, innym razem książka. 

Bywały też wycieczki grupowe.

W tym roku była to niestety wycieczka zmotoryzowana, 

bo nawet od przystanku tramwajowego 

dystans jest dla mnie zbyt daleki.

Co to się z człowiekiem porobiło...  

(A tak przy okazji, gdyby ktoś również chciał tam  dojechać, to polecam parking przy kortach tenisowych, niestety płatny)

Na szczęście ławeczek w Rosarium całe mnóstwo. Mozna usiąść w słońcu i w cieniu, 

można przy alejce albo pod drzewem. 

Swobodnie można też położyć się trawie, 

albo poćwiczyć jogę z instruktorem. 

Dzieci też znajdą dodatkowe atrakcje dla siebie.

Wybrałam się tym razem wcześnie rano. 

Wtedy ludzi jest jeszcze niewielu, 

a róże mokre od rosy cudnie pachną.

Ta para jednak już swoją ławeczkę zajęła,

A zakochany Karliczek zdąrzył  

swojej Karolince wręczyć różę. 

Ciekawe, jak długo wybierał tę najpiękniejszą?

Dokonanie wyboru, 

to przecież niełatwa sprawa 

wśród takiej ilości róż.

Bo, czy lepszym wyborem

 jest róża w pełni rozkwitła, 

czy  taka w pączku jeszcze?

A może wszystkie w jeden wielki bukiet połączyć?

Która kobieta nie chciałaby takiego otrzymać?

Tylko warto wcześniej zadbać 

o usunięcie wszystkich kolców, 

by wybranka rączek nie poraniła. 

A niektóre kolce są naprawdę straszliwe.

Zobaczcie te potwory!

W Rosarium róż zrywać absolutnie nie wolno, 

więc nikt się nie skaleczy. 

Za to spacerować wsród nich 

i wdychać upojny zapach można do woli.

A jak nam się zakręci w głowie, 

to możemy odpocząć 

w zarośniętej bluszczem, tajemniczej altance.

Popatrzeć na zielone.

Albo posiedzieć nad wodą.

I podziwiać wodne lilie,

lub rosnące nieopodal hortensje.

A ukochanej 

można przecież podarować 

polny kwiatek.

Pięknie jest w Rosarium. 

Zbyt pięknie dla wrażliwiej duszy.

Nadmiar zmysłowych wrażeń zmusza do powrotu.

A przecież  nie wyszstkie róże zobaczyłam, 

nie na każdej ławeczce przysiadłam...

Do domu wracam przesiąknięta zapachem róż 

i uczuciem wszechogarniajacej wdzięczności 

wobec Wszechświata za takie cuda.

I oczywiście z tysiącem zdjęć, 

którymi będę się teraz dzielić 

z miłośnikami róż.

codziennie na FP "Zamknięta w ogrodzie wyobrażni" 

Aż do końca lata.