Wehikuł czasu

To miał być zwyczajny spacer. Z mężem i z psem. Na chwilkę. Do parku. Nie był. 

Zaczął się od dołków, w które nieomal nie wpadliśmy, bo właśnie trwał remont głównej  alei. 

Zamiast ciszy i swieżego powietrza - okropny hałas i smród spalin. 

No trudno, może dalej będzie już spokojnie? 

Nie było! 

Było dużo głośniej i chwilę później, zostaliśmy przerzuceni w przeszłość. 

A kiedy zorientowaliśmy się, co jest tego całego zamieszania źródłem, w miejsce zaskoczenia i złości, pojawił się zachwyt. 

Co nas tak zachwyciło?

Mnie, moja rówieśniczka, Syrena. 

Zadbana i dopieszczona zdecydowanie bardziej niż ja.

I, w czasach mojego dzieciństwa kojarzący mi się z absolutnym luksusem, Fiat Mirafiori.

Męża oczarował Mercedes.

Obydwoje wzdychaliśmy do wspaniałego Porsche.

oraz tej oto przyczepy, będącej najpewniej wehikułem czasu

bo oto nagle pojawiło sie takie  cudo motoryzacji 

i tym razem oszalał nasz mały biały luksusowy pies. 

Z trudem odnaleźliśmy portal do naszych czasów 

i o mało co nie zginęliśmy pod kołami 

rozpędzonego do ponadświetlnej Poloneza. 

Zdjęcia tamtego bolidu nie mam. 

Nie zdąrzyłam zrobić ;)

A to Rajd Śląska był. 

Odbywał się od 5 do 7 września. 

Na Stadionie Śląskim autka miały serwis. 

W czwartek o 12.00 byliśmy jedynymi widzami.